Match 9: KVC Westerlo – Royal Union Saint-Gilloise 0-1
Voetbalman zet via KVC Westerlo 10€ opzij voor het Kinderkankerfonds vzw.

Een Voetbalman zonder energie en al lichtjes ziek, die zaterdagavond het liefst van al in bed wou duiken, maar toch de straat uitreed richting het relatief dichtbijgelegen Westels Kuipje.

Zoals iedereen nog weet waar hij of zij was toen de Twin Towers werden neergehaald, weet elke Anderlechtfan van mijn leeftijd nog wel waar hij/zij was op 8 april 2000. Ik was in ieder geval in ’t Kuipje, want mijn Anderlecht ging kampioen worden op Kempense grond. Truitje van Walter Baseggioaan, sjaal rond de pols geknoopt en m’n wangen paars & wit geschminkt. Feest! Het podium in Anderlecht stond al klaar. Maar ..

Westerlo – RSC Anderlecht 5-0. Traantjes, boosheid, frustratie. Máár ook, veel respect voor die kleine familieclub die de thuisfans lieten dansen op de tribunes. Lukáš Zelenka, Benoît Thans, Toni Brogno, Yves Serneels, Dejan Mitrovic speelden ons paarswit helemaal in de vernieling. Filip De Wilde, Lorenzo Staelens, Pär Zetterberg, Radzinski én Jantje Koller stonden erbij en keken ernaar.

Voetbalman was echter niet het enige project waarvoor ik eergisteren naar Westerlo reed. Samen met collega Johan startte ik zeer recent een tweede project, waarbij we gesigneerde wedstrijdtruitjes verzamelen om ze nadien te veilen voor de 5-jarige kleine prinses Adea uit het Lierse die een ongelijke strijd vecht tegen een hersenstamtumor: https://www.facebook.com/adeaDIPG/

Binnenkort meer hierover!

Een supervriendelijke medewerkster belde me vrijdag op, Westerlo kapitein Wouter Corstjens wou ons met veel plezier helpen met een gesigneerd wedstrijdshirt. Superblij én duimen dat Westerlo de punten zou thuishouden.

Het Kuipje voelt altijd leuk aan om te bezoeken. Het in voetbalmiddens wereldberoemde ’t Hoeveke, het gezellige stadion, de vriendelijke ontvangst.

De wedstrijd echter was niet om aan te gluren! Allebei de teams waren aanvallend zeer onmondig, waarbij je wist dat het team dat de eerste treffer zou maken ook de wedstrijd zou winnen. Jammer genoeg waren het onze Brusselse vrienden die met de zege aan de haal gingen, een kopbaldoelpunt besliste de wedstrijd. Royale Union Saint-Gilloise – Brussels, 3 points!

De sportieve malaise bij de Kemphanen, gebukt onder de blessure van good old Benji De Ceulaer, voelde je ook tot in de tribunes. Veel negativiteit, een uitspeler die een een pint bier tegen het hoofd gegooid kreeg waarna de match een tijdje werd stilgelegd én het weliswaar irritante gedrag van enkele uitspelers werd op een gegeven moment begeleid met voorzichtige oerwoudgeluiden. Jammer voor deze immer sympathieke club en het betreft uiteraard enkelingen, maar die zaken moeten er simpelweg uit, want het is degoutant en hoort niet bij deze familieclub. Na de wedstrijd nam Wouter Corstjens zijn rol van kapitein met verve op en nam alle tijd om de supporters toe te spreken. Topkerel!

Na de wedstrijd een pintje gedronken in het Themacafé, een lippenbalsem ten voordele van Think Pink gekocht van een toffe griet en gewacht op de sterkhouder van Westerlo die me, samen met de lieftallige medewerkster van Westerlo, zijn gesigneerd truitje overhandigde. Heel mooi!

Hopelijk staat Westerlo binnenkort weer waar ze moeten staan, met goed voetbal en hete avondjes in ’t Kuipje.

Bedankt KVC Westerlo! Bedankt Wouter Corstjens! Bedankt lieftallige medewerkster! 

GSM was zo goed als plat, de foto’s zijn zoals steeds van bedenkelijke kwaliteit. Maar daar is een liedje over gemaakt: “I don’t care, I love it!”

Deze slideshow vereist JavaScript.