Zoals inwoners van Brussel ‘kiekenfretters’ genoemd worden, krijgen de Ossenaren in de volksmond de geuzennaam ‘messentrekkers’ toebedeeld. Dit naar de beruchte ‘Bende van Oss’ die rond de wisseling van de 19e naar de 20e eeuw dood en verderf zaaide in de stad. Er zijn leukere zaken om een bijnaam te verdienen, en hopelijk bleven de messen gisteren bij moeder in de keukenlade.

FC Oss, al praten de meeste Ossenaren nog steeds over TOP Oss, toonde zich onmiddellijk bereid om het Kinderkankerfonds mee te steunen. Ik moest even door de veiligheidsafdeling gescreend worden, hehe, en een ticket lag klaar!

Tijdens de heenrit deed ik m’n reputatie weer alle eer aan, ik heb me zelfs even spookrijder getoond. Daarna nog wat ‘taffelen’ bij het zoeken naar een parkeerplaats, met de auto tussen de Osse ultras laveren (Jnte, MVV-Roda revisited) en dan met gestrekte beentjes richting stadion.

Het Frans Heesenstadion is niet echt een mooi stadion. Voor mij wat te clean, al was het naar binnen loeren naar enkele fitnessende babes wel netjes.

De harde kern van Oss was helemaal uitgelopen, ze zorgden voor een lekkere derbysfeer. De haat richting Den Bosch spatte er vanaf, maar door de slappe hap op het veld werden ook de meest fanatieke fans in slaap gewiegd. Achterin hun tribune trouwens wel lekkere graffiti.

Rookbommen, haatliederen, provocerende spandoeken, de pintjes en loeiharde housemuziek maakten het absoluut een toffe avond.

Bedankt FC Oss!

Deze slideshow vereist JavaScript.